|
5/02 Soirée à la mémoire de Vassilis Tsitsanis
19h 00. Maison de Grèce.
Conférence par M. Andreas Tsapis, avec des extraits sonores originaux,
mais aussi la présentation de chansons par Dimitris Mastrogioglou et
Apostolos Moraïtis, autour du verre de l'amitié.
Vassilis Tsitsanis (1915-1984)
Vassilis Tsitsanis est né à Trikala le 18 janvier 1915 et s’est éteint
dans un hôpital de Londres, le jour de son anniversaire, le 18 janvier
1984.
Il a laissé derrière lui au moins 580 chansons enregistrés, dans
la plupart adorées par le peuple grec.
Ses compositions ont marqué l’évolution de rebetiko et lui ont donné un
nouveau public en Grèce.
Les compositions de Tsitsanis s’éloignent du rebetiko classique, qui
reste proche musicalement à ses origines d’Asie-Mineure, et deviennent
plus lentes et plus mélodieuses.
Il écrit la chanson «Archontissa» dans la prison militaire à
Thessaloniki pendant son service militaire et devient connu à travers
toute la Grèce, en faisant entrer le rebetiko dans une nouvelle ère.
En 1941, il s’installe à Thessaloniki ou il ouvre le «Ouzeri Tsitsanis»,
et il composera des chansons qui seront enregistrées après la liberation
et qui seront chantées par toute la Grèce: «Synnefiasmeni Kyriaki», «Tabakiera»
etc.
Si parmi ses 580 chansons officielles de Tsitsanis, certaines
seront oubliées, lui, le Valaque du rebetiko, restera une exception
lumineuse à l’époque de la chanson à l’indienne et de la chanson
pleurnicharde.
|
|
5/02 Βραδιά αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη/ Soirée à la mémoire de
Vassilis Tsitsanis
19 : 00. Ελληνικό Σπίτι.
Διάλεξη από τον Ανδρέα Τσαπή και παρουσίαση τραγουδιών από τους
μουσικούς Δημήτρη Μαστρογιώγλου και Απόστολο Μωραΐτη.
Βασίλης Τσιτσάνης (1915-1984)
Ο Βασίλης Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 18 Ιανουαρίου του 1915 κι
έσβησε σε ένα νοσοκομείο του Λονδίνου, ανήμερα των γενεθλίων του, στις
18 Ιανουαρίου 1984.
Άφησε πίσω του τουλάχιστον 580 ηχογραφημένα τραγούδια, που τα
περισσότερα λατρεύτηκαν κυριολεκτικά από τον ελληνικό λαό.
Οι συνθέσεις του άλλαξαν τη πορεία και εξέλιξη του ρεμπέτικου τραγουδιού.
Το έβγαλαν από το περιθώριο, όπου είχε ανδρωθεί, στη δεκαετία 1925-1935
και του έδωσαν ένα νέο κοινό, όλη την Ελλάδα.
Οι συνθέσεις του Τσιτσάνη απομακρύνονται από το κλασσικό ρεμπέτικο, που
κρατάει ακόμη το μικρασιάτικο χρώμα, και γίνονται πιό αργές και
μελωδικές. Το ρεμπέτικο τραγούδι αλλάζει μετά την εμφάνιση του Τσιτσάνη.
Γραφει την "Αρχόντισσα" στο κρατητήριο του Τάγματος Τηλεγραφητών
Θεσσαλονίκης, όπου υπηρετεί τη θητεία του και γίνεται πανελλήνια γνωστός
καθιερώνοντας μιά νέα εποχή στο ρεμπέτικο.
Το 1941 εγκαθίσταται στη Θεσσαλονίκη, όπου ανοίγει το «Ουζερί Τσιτσάνης»
στην οδό Παύλου Μελά. Στη Θεσσαλονίκη συνθέτει πολλά από τα τραγούδια
που θα ηχογραφηθούν μετά την απελευθέρωση και θα τραγουδήσει όλη η
Ελλάδα: «Συννεφιασμένη Κυριακή», «Κάποια μάνα αναστενάζει», «Ταμπακιέρα»
κ.λ.π.
580 τα επίσημα τραγούδια του Τσιτσάνη, πολλά υπέροχα, μερικά θα
ξεχαστούν, αλλά ο Τσιτσάνης, ο Βλάχος του ρεμπέτικου, θα μείνει φωτεινή
εξαίρεση στην εποχή της "Ινδοκρατίας" και του καψούρικου τραγουδιού. |
|